Gisterenmiddag tegen vier uur kon Hans met de vertalers de laatste verzen van Jesaja nakijken. Dat voelde goed, Jesaja is af! En we aten veel vis deze week…
Het SIL-centum
huisvest een kostschool met 103 geslecteerde leerlingen die gespecialiseerd
middelbaar onderwijs volgen. Hans en ik eten tussen de middag mee met wat de
kost schaft:
Vis, vis en nog eens vis. Gestoomde vis, gegrilde vis, gerookte vis, gemalen
vis…Je moet hier van vis houden!
Na een maaltijd gisteren van gemalen vis in tomatensaus en hardgekookte eieren
zijn we blij vanmiddag een gegrild visje (inclusief kop) op ons bord te zien.
De vis is heerlijk vanmiddag maar zit alleen natuurlijk vol met graatjes. We
zien onze Togolese collega een paar keer kijken als we telkens wat graatjes uit
ons mond halen om netjes op onze bordrand te leggen. “Is er wat?” vraagt Diet. “Nee
hoor” zegt hij, maar lacht. “Doen we iets verkeerd, cultureel? “Vraagt Diet dit keer. “Nee hoor” zegt hij.
Nu moet je weten dat we in West Afrika in “a no-shame” cultuur zitten. Je laat
iemand nooit en te nimmer gezichtsverlies leiden. Iemand doet nooit iets
verkeerd zogenaamd.
“Hoe eten jullie vis in Dapaong?” Diet weet van geen ophouden. Ze stelt de
vraag gewoon op drie manieren.
Onze collega is Moba en komt uit het gebied dat grenst aan Burkina Faso.
Nu krijgen we wel te horen hoe ze vis eten. “Je hebt een linker en een
rechter wang toch? “
Ja, dat hebben we maar dat helpt ons de zaak nog niet begrijpen. Het blijft een
poosje stil. Ook wij wachten het maar even af. “Nou” zegt hij voorzichtig. “Je
hevelt met je tong de graten naar de linker kant van je mond, de zachte vis
gaat naar de rechter kant van je mond. 2 wangzakken hebben we van God gekregen”.
Aha! Zeggen we. Het licht begint te dagen. “Alles uit je rechterwangzak slik je
door en aan het einde van de maaltijd spuug je je linkerwangzak leeg. Zo doen
we dat ook met kippenbotjes”. Nu lachen
we alle drie!
Zouden we ooit zo vis kunnen leren eten? Het klinkt namelijk makkelijker dan
het in werkelijkheid is wanneer we het de volgende dag (met een ander visje)
discreet proberen.
Hans en ik komen al meer dan 30 jaar in Afrika. We horen nog steeds nieuwe
dingen!